Dag 3 en 4
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marijke en Willeke
12 Juli 2007 | Verenigde Staten, Carmel
Dag 3
We hebben maar besloten dat dit een relax eb chill dagje zou worden.... hmmmm. Eerst met de bus naar Long Beach en bij onze vrienden van de 7-11 hebben wij ons ontbijtje opgehaald. Vanaf daar met de bus naar de haven aan de andere kant van Long Beach. Maar helaas... beb en toos werden na 5 minuten uit de bus gezet. We hadden immers niet betaald en dan mag je niet verder :( Ff snel de omgeving geinspecteerd en zagen al snel het strand. En jawel ook een trap naar het strand. Wat een immense stranden hebben ze daar zeg... breed, mooi en geen mens te bekennen, behalve Willeke en Marijke en the boy van BAYWATCH! (jammie). We hebben hier ons ontbijtje opgegeten en even 1,5 uur in de zon gelegen. HEERLIJK, dat noemen ze nou eens chillen. Maar wij hadden natuurlijk geen rust in het gat en moesten weer aan de wandel!!! We zouden ff naar de pier lopen, die leek heel dichtbij. Maar 2 uur later en 4 blaren rijker, hadden wij de pier ontdekt. Halverwege deze barre tocht moesten we toch wel ff plassen. Het openbare toilet op het strand is een belevenis op zich! Open ruimte, met middelhoge muren geplaatst en daartussen de toiletten (zonder deuren). Maar ja je moet wel! Toen wij bij de ' mooie' pier aankwamen, bleek dit de openbare slachtbank voor vissers te zijn! Wat een stank en wat een zooi! Daar ging onze tocht van 2 uur!! We konden niet eens op een schoon bankje zitten, zonder in aanraking te komen met de afvalresten.
We hadden geen zin om dat stuk terug te lopen, dus maar met de bus (jawel en deze keer geen zwartrijders). Eenmaal weer bij de metro aangekomen, hadden we wel door dat we meteen richting LAX moesten gaan om de auto te halen. De metro is echt een vervoermiddel, waardoor je opgaat in de bevolking van LA. We hebben van alles gezien en meegemaakt (man met fiets en 4 grote vuilniszakken met blikjes, plastic flesjes etc.). Op LAX aangekomen moesten we Alamo zoeken, op naar de ' purple tram sign' . En die hadden we zo gevonden. Met de bus werden we bij Alamo afgeleverd, en nog even wat extra informatie gekregen van de buschauffeur, en daar begon het!! We konden zelf een auto uitzoeken en ons oog viel op een Crysler of een Pontiac. De Crysler vonden we toch wel een oude lullen bak, dus dan maar de sportieve Pontiac (kleine SUV). We hadden redelijk snel in de gaten hoe de auto werkte en konden door naar Queen Mary om de koffers op te halen. De rit leek ons van te voren spannend, hectisch en vooral gekkenwerk. Maar dit viel 100% mee. Het is net alsof je in Amsterdam rijdt. Nadat wij de koffers in hadden ' laten' laden moesten we toch wel op weg naar Oxnard. Via Highway 1 hadden wij redelijk snel de sjas erin. Tot aan afslag Oxnard (de wereldstad) waren we een beetje de kluts kwijt. Het was donker en de vermoeidheid sloeg toe. Mooie stad hoor in het donker. We wilden toch maar ff de weg vragen, maar bij het ene tankstation was er vollop politie (met sirene en zwaailicht), dus daar durfden we niet heen. Dus een verder, deze lieve man kende de weg niet! Bij de eerste de beste winkel, stonden 2 aardige mensen buiten en die wisten het wel. De dame had daar haar huwelijksfeest gevierd (gelukkif, klonk betrouwbaar). De weg was nu binnen 5 min. gevonden. We waren zelf al zoooo dichtbij geweest. Moe maar voldaan rolden we ons bedje in na het verorberen van ons fruithapje.
Dag 4:
We werden gewekt door een heerlijke 'rotte' visgeur! Wat een stank op de nuchtere maag. Ff lekker douchen en de tassen weer inpakken (lijkt elke ochtend wel of we er al een week slapen, alles uit de tas bij aankomst en alles er weer in als we weggaan). Na een heerlijk ontbijtje (bedorven appelsap, droog brood en lauwe koffie) gingen we op weg naar Carmel via de Highway 1. Onder weg voordat wij de wildernis in zouden gaan, moest de tank toch nog maar even vol (stel je voor dat we stil komen te staan). In Guantelupe bij de eerste de beste tankstation, dacht Willeke, dit is het! Maar ja wat gaat er in de tank diesel of benzine (1 van de 3?)? Even aan een aardige bejaarde mexicaan gevraagd die ook stond te tanken, maar die wist het niet zeker en die gaf ons het advies om er benzine in te gooien en vooral niet met credit card te betalen, want voor je het weet sta je in het rood! Maar ja.. we waren nog niets verder gekomen, dus maar naar binnen. Daar stonden 2 bejaarden chinezen, zonder enige pit in het lijf en met de kerstversiering op de toonbank, die het ons moesten gaan vertellen. Tja, die man durfde het niet aan en liep wel even mee. Betalen met de creditcard, maar ja wat is de ZIP-code??? Wij dachten de pincode, maar dat was het niet. Die oude Chinees toeste 5 getallen in en waarempel we konden tanken. Wilde die oude sluwerik ons ook nog de duurste benzine aansmeren, maar ja wij zijn ook niet van gisteren en wij als ' zunige' Hollanders gaan voor de goedkoopste! In de hoop dat hij het dan ook nog zou doen. En na 5 mile hadden wij wel in de gaten, dat de auto het nog deed! Eenmaal weer aan het rijden, kwamen wij langs de meest geweldige plekjes en uitzichtpunten van de kust van Californie. Super gaaf en wat een uitzicht!!!! Niet te beschrijven hoe dat is! Eenmaal aangekomen in Carmel, hadden we het hotel binnen 5 min. gevonden. Heel makkelijk bij daglicht! Even inchecken en de spullen naar de kamer, en maar even gaan eten bij de MExicaan. Leuke tent en lekker gegeten voor weinig geld. We moesten Carmel natuurlijk ook nog ontdekken, in 1 korte omschrijving ' bejaardensoos!'!! De mensen die hier wonen, zijn alleen maar aan het rentenieren. Grote huizen, dure winkels en nog grotere auto's. Na wat window-shopping te hebben gedaan (alle bejaarden liggen al op bed, dus winkels dicht) kwamen we terecht in werelds mooiste, schoonste, duidelijkste, grootste en luxste supermarkt. Alles staat aangegeven in de gangpaden, alles netjes opgedekt en gepresenteerd (net als in een folder). Een bosje roden rozen kost jawel $12 en een orchidee kost $24.99 (niet te geloven gewoon). Bij het laaste gangpad kwamen we duitse broodjes tegen en franse stokbroden. Lekker ipv die kleffe sandwiches van de 7-11. Wat blijkt deze supermarkt is gewoon 24 uur per dag open en de bakkerij om 5:00 uur. Dus morgen hebben wij verse broodjes met smeerkaas!!!!! En gaan wij onze route vervolgen over de Highway 1 naar San Fransisco!!
We hebben maar besloten dat dit een relax eb chill dagje zou worden.... hmmmm. Eerst met de bus naar Long Beach en bij onze vrienden van de 7-11 hebben wij ons ontbijtje opgehaald. Vanaf daar met de bus naar de haven aan de andere kant van Long Beach. Maar helaas... beb en toos werden na 5 minuten uit de bus gezet. We hadden immers niet betaald en dan mag je niet verder :( Ff snel de omgeving geinspecteerd en zagen al snel het strand. En jawel ook een trap naar het strand. Wat een immense stranden hebben ze daar zeg... breed, mooi en geen mens te bekennen, behalve Willeke en Marijke en the boy van BAYWATCH! (jammie). We hebben hier ons ontbijtje opgegeten en even 1,5 uur in de zon gelegen. HEERLIJK, dat noemen ze nou eens chillen. Maar wij hadden natuurlijk geen rust in het gat en moesten weer aan de wandel!!! We zouden ff naar de pier lopen, die leek heel dichtbij. Maar 2 uur later en 4 blaren rijker, hadden wij de pier ontdekt. Halverwege deze barre tocht moesten we toch wel ff plassen. Het openbare toilet op het strand is een belevenis op zich! Open ruimte, met middelhoge muren geplaatst en daartussen de toiletten (zonder deuren). Maar ja je moet wel! Toen wij bij de ' mooie' pier aankwamen, bleek dit de openbare slachtbank voor vissers te zijn! Wat een stank en wat een zooi! Daar ging onze tocht van 2 uur!! We konden niet eens op een schoon bankje zitten, zonder in aanraking te komen met de afvalresten.
We hadden geen zin om dat stuk terug te lopen, dus maar met de bus (jawel en deze keer geen zwartrijders). Eenmaal weer bij de metro aangekomen, hadden we wel door dat we meteen richting LAX moesten gaan om de auto te halen. De metro is echt een vervoermiddel, waardoor je opgaat in de bevolking van LA. We hebben van alles gezien en meegemaakt (man met fiets en 4 grote vuilniszakken met blikjes, plastic flesjes etc.). Op LAX aangekomen moesten we Alamo zoeken, op naar de ' purple tram sign' . En die hadden we zo gevonden. Met de bus werden we bij Alamo afgeleverd, en nog even wat extra informatie gekregen van de buschauffeur, en daar begon het!! We konden zelf een auto uitzoeken en ons oog viel op een Crysler of een Pontiac. De Crysler vonden we toch wel een oude lullen bak, dus dan maar de sportieve Pontiac (kleine SUV). We hadden redelijk snel in de gaten hoe de auto werkte en konden door naar Queen Mary om de koffers op te halen. De rit leek ons van te voren spannend, hectisch en vooral gekkenwerk. Maar dit viel 100% mee. Het is net alsof je in Amsterdam rijdt. Nadat wij de koffers in hadden ' laten' laden moesten we toch wel op weg naar Oxnard. Via Highway 1 hadden wij redelijk snel de sjas erin. Tot aan afslag Oxnard (de wereldstad) waren we een beetje de kluts kwijt. Het was donker en de vermoeidheid sloeg toe. Mooie stad hoor in het donker. We wilden toch maar ff de weg vragen, maar bij het ene tankstation was er vollop politie (met sirene en zwaailicht), dus daar durfden we niet heen. Dus een verder, deze lieve man kende de weg niet! Bij de eerste de beste winkel, stonden 2 aardige mensen buiten en die wisten het wel. De dame had daar haar huwelijksfeest gevierd (gelukkif, klonk betrouwbaar). De weg was nu binnen 5 min. gevonden. We waren zelf al zoooo dichtbij geweest. Moe maar voldaan rolden we ons bedje in na het verorberen van ons fruithapje.
Dag 4:
We werden gewekt door een heerlijke 'rotte' visgeur! Wat een stank op de nuchtere maag. Ff lekker douchen en de tassen weer inpakken (lijkt elke ochtend wel of we er al een week slapen, alles uit de tas bij aankomst en alles er weer in als we weggaan). Na een heerlijk ontbijtje (bedorven appelsap, droog brood en lauwe koffie) gingen we op weg naar Carmel via de Highway 1. Onder weg voordat wij de wildernis in zouden gaan, moest de tank toch nog maar even vol (stel je voor dat we stil komen te staan). In Guantelupe bij de eerste de beste tankstation, dacht Willeke, dit is het! Maar ja wat gaat er in de tank diesel of benzine (1 van de 3?)? Even aan een aardige bejaarde mexicaan gevraagd die ook stond te tanken, maar die wist het niet zeker en die gaf ons het advies om er benzine in te gooien en vooral niet met credit card te betalen, want voor je het weet sta je in het rood! Maar ja.. we waren nog niets verder gekomen, dus maar naar binnen. Daar stonden 2 bejaarden chinezen, zonder enige pit in het lijf en met de kerstversiering op de toonbank, die het ons moesten gaan vertellen. Tja, die man durfde het niet aan en liep wel even mee. Betalen met de creditcard, maar ja wat is de ZIP-code??? Wij dachten de pincode, maar dat was het niet. Die oude Chinees toeste 5 getallen in en waarempel we konden tanken. Wilde die oude sluwerik ons ook nog de duurste benzine aansmeren, maar ja wij zijn ook niet van gisteren en wij als ' zunige' Hollanders gaan voor de goedkoopste! In de hoop dat hij het dan ook nog zou doen. En na 5 mile hadden wij wel in de gaten, dat de auto het nog deed! Eenmaal weer aan het rijden, kwamen wij langs de meest geweldige plekjes en uitzichtpunten van de kust van Californie. Super gaaf en wat een uitzicht!!!! Niet te beschrijven hoe dat is! Eenmaal aangekomen in Carmel, hadden we het hotel binnen 5 min. gevonden. Heel makkelijk bij daglicht! Even inchecken en de spullen naar de kamer, en maar even gaan eten bij de MExicaan. Leuke tent en lekker gegeten voor weinig geld. We moesten Carmel natuurlijk ook nog ontdekken, in 1 korte omschrijving ' bejaardensoos!'!! De mensen die hier wonen, zijn alleen maar aan het rentenieren. Grote huizen, dure winkels en nog grotere auto's. Na wat window-shopping te hebben gedaan (alle bejaarden liggen al op bed, dus winkels dicht) kwamen we terecht in werelds mooiste, schoonste, duidelijkste, grootste en luxste supermarkt. Alles staat aangegeven in de gangpaden, alles netjes opgedekt en gepresenteerd (net als in een folder). Een bosje roden rozen kost jawel $12 en een orchidee kost $24.99 (niet te geloven gewoon). Bij het laaste gangpad kwamen we duitse broodjes tegen en franse stokbroden. Lekker ipv die kleffe sandwiches van de 7-11. Wat blijkt deze supermarkt is gewoon 24 uur per dag open en de bakkerij om 5:00 uur. Dus morgen hebben wij verse broodjes met smeerkaas!!!!! En gaan wij onze route vervolgen over de Highway 1 naar San Fransisco!!
-
12 Juli 2007 - 07:41
Bart En Ingrid:
Hey stoere meiden! Dit klinkt allemaal geweldig. Hartstikke leuk om jullie verhalen te lezen! Veel plezier nog en Marijk; niet te lang in Vegas he? Enne plankgas langs de trouwkapelletjes..
Liefs Bart en Ing -
12 Juli 2007 - 08:16
Pa En Ma:
Hallo Willeke en Marijke,
We hebben jullie verhaal en sms ontvangen. Het is een heel leuk verhaal, bij ons alles goed. Nog heel veel plezier en een goede verdere reis.
Veel liefs pa en ma Mos -
12 Juli 2007 - 08:51
Maritha:
Ha ha, jullie maken wel weer wat mee! Ik zie het allemaal zo voor me! Jut en Jul......Veel plezier in SF, vond ik een geweldige stad! Liefs Maritha -
12 Juli 2007 - 09:06
Pap:
't Is allemaal wel "trial and error" zo te lezen. Lekker spannend! Geniet er maar lekker van en maak je niet druk. Maken jullie de verslagen in een internetwinkel of in het hotel?
Groetjes uit sloffig Meppel -
12 Juli 2007 - 09:35
Agnes:
Ha meiden, leuk eg al die belevenissen ! Geniet er van en heel veel plezier ! Wij vertrekken morgen naar Terschelling, iets minder ver en minder avontuurlijk, maar wel met veel zin !!!! Willeke tot na de vak. Veel plezier, Agnes -
12 Juli 2007 - 11:14
Gertan,Aniek & Ester:
Hé meiden,
Klinkt allemaal gezellig, maar ook spannend. Samen redden jullie het wel hoor. We zijn benieuwd naar jullie verdere verhalen. Kijk uit! voor al die gekke klojo's, maar maak vooral ontzettend veel lol en plezier. Geniet er van.
Groetjes Gj, Aniek & Ester
-
12 Juli 2007 - 11:57
Alychet:
Ha die Marijke (en Willeke),
leuke verhalen. Jullie reis is nu al een belevenis. Heel veel plezier in San Francisco! (gisteren op de heropening van Randstad Meppel geweest, was leuk. De dame van payflex was er ook, moest je de groeten van hebben....)
Groetjes uit Meppel, ik ga zaterdag GEWOON vakantie in Zeeland vieren. Tot gauw. Alychet -
12 Juli 2007 - 20:18
Mam:
geweldig verhaal. groeten van petra. je eet dus wel goed zoals ik lees. veel plezier in s.f. -
12 Juli 2007 - 20:18
Wolvenveen, Rolde:
wat een leuk verslag en geweldige ervaring om dit te zien, dat van die supermarkt komt mij bekend voor van jaren geleden, gingen wij ook met z,n 2-en en kwamen met z,n 3-en terug, dus ik waarschuw maar even, het kwam niet van de wind, veel plezier. -
12 Juli 2007 - 20:19
Pino:
Dag dames!
Leuk leuk leuk.... maar waar blijven nou al die prachtige foto's??
Ik wil bewijzen zien... hahaha!
Veel plezier!
Liefs Pino -
12 Juli 2007 - 20:21
Pino:
Dag dames!
Leuk leuk leuk.... maar waar blijven nou al die prachtige foto's??
Ik wil bewijzen zien... hahaha!
Veel plezier!
Liefs Pino -
12 Juli 2007 - 20:21
Wolvenveen, Rolde:
wat een leuk verslag en geweldige ervaring om dit te zien, dat van die supermarkt komt mij bekend voor van jaren geleden, gingen wij ook met z,n 2-en en kwamen met z,n 3-en terug, dus ik waarschuw maar even, het kwam niet van de wind, veel plezier. -
13 Juli 2007 - 09:47
Remco R.:
Ziet er erg gaaf uit allemaal.
Leuk verhaal.
Veel plezier
Gr
Remco R. -
13 Juli 2007 - 21:54
Alma:
Hoi meiden, het klinkt allemaal heerlijk.
Leuk hoor dat verslag. Wel een hoog bejaardengehalte of niet soms? Veel plezier verder en groetjes vanuit een warm Meppel.
Alma -
15 Juli 2007 - 11:35
Louis (en Dames):
Het lijkt op een echte ontdekkingsreis door het land met de onbegrensde mogelijkheden, als ik jullie verslag zo mag interpreteren. Het is nog geen "Twee dames op oorlogspad", maar wel een stuk spannender dan een camping in zonnig Italie, dichtbij de Toscaanse kust, in het gehucht Campiglia Marittima, waar de temperatuur vandaag tot voorbij de 30 graden is opgelopen. We houden ons dan ook maar koest, lezen de boeken die we al zo lang hadden willen lezen, maar waar we vanzelfsprekend in Nederland nooit de tijd voor hebben kunnen vinden, nemen het zoveelste glas water (de wijn is voor na vijven) of zoeken verkoeling in het kleine, maar leuk gesitueerde zwembad op de camping. Straks, in de namiddag, nog even een paar uurtjes naar het strand, dat hier net zo onmetelijk is als aan de Noord- en Zuid-Hollandse kust.
Veel plezier verder. Groeten ook van Evelien, Guusje en Liz.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
