Dag 10: Survivallen in de auto

We hebben voor ons doen lekker uitgeslapen tot 8:30 uur. Dat mocht ook wel, want zo'n bed kom je maar 1x in de vakantie tegen. Per persoon 4 kussens en een dekbed i.p.v. een dekentje. We waren helemaal begraven in het bed, zo lekker zacht. Om 10:00 uur ging de outlet open en daar wilden wij even een kijkje nemen. Deze was ongeveer 40 minuten rijden vanaf ons hotel. We hebben ons gedoucht en toen de auto weer in pakken. Het is wel zo dat je met een cabrio de atractie van de dag voor de meeste mensen bent, vooral als je de auto moet inpakken. (Dak omlaag, tassen over de portier naar binnen werpen en dan een handdoek erover heen).
We konden de outlet heel makkelijk vinden, maar we hadden nog niet ontbeten. Dus eerst op zoek naar een ontbijt... .eerst gekeken bij de McDonalds, maar dat die amerikanen dat naar binnen kunnen krijgen, was niet voor ons weggelegd. Toen maar bij de outlet gekeken. En daar konden we om 10 uur alleen maar een hamburger of een broodje hawai krijgen. Dus we gingen voor het laatste. De darmen van ons werden direct in werking gezet, want die waren snel leeg!
Even bij een aantal winkels gekeken, maar nog niet veel gekocht. Bewaren we voor het laatst.
Wer wilden Denver vermijden i.v.m. de drukte op de snelweg en DAT IS GELUKT!
Over allemaal b-wegen, secundaire wegen en geen wegen hebben wij ons een weg gebaand door de rockies. Wel mooie wegen met wat beekjes en wat zand en grindpaden en hobbels en gaten in de weg, maar dat mocht de pret niet drukken. Tot het moment dat de lucht van mooi blauw naar zwart verkleurde. Snel het dak maar omhoog doen, voor we nat worden. En nog geen 30m seconden later barstte de hemel open. Hagel, wind, regen, onweer en geen zicht waren aan de orde van de dag. Deze bui duurde wel 30 minuten en wij maar stoer doorrijden. Ruitenwissers op de hoogste stand, maar dat was niet snel genoeg. Na 30 minuten werd het allemaal wat beter en konden wij weer wat relaxter in de auto zitten. We waren er echter nog niet, want we moesten nog wel zeker 80 mile rijden voor we in Grand Lake waren. De lucht werd weer helder, dus durfden wij het aan om onze survivaltocht over B-wegen voort te zetten. Weer geen asfalt op de weg, en als er net regen is gevallen is dat wel wat glibberig. We konden een pass oversteken na 15:00 uur, daarna waren ze klaar met reparatie werkzaamheden. Ach waarom ook niet, dat durven wij wel aan. We zijn uit Colorado Springs vertrokken met een witten auto en hij is nu geel/ roze en zwart.
Na nog eens een uur over hobbels en bobbels te hebben gereden, kwamen we eindelijk aan de overkant waar de weg goed was te noemen. Even het gas erop en we waren zo in Grand Lake.
We zaten in een Lodge met hele vriendelijke mensen (not), kon geen glimlach af en we kregen de sleutel in de handen gedrukt en dat was het. We hadden wel een balkon! En sfeerverlichting op onze kamer (TLbak). We hebben ons geinstalleerd en hebben toen even een rondje door het stadje gelopen. Schattig dorpje met leuke winkeltjes. Aan het meer hebben wij even ons avondeten verobberd en toen naar het motel om een boek te lezen. Lekker slapen en morgen naar de Rockies!