Dag 11: Rocky Mountains
Door: beb en toos
Blijf op de hoogte en volg Marijke en Willeke
14 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Jawel we mochten vanochtend alweer uitslapen. We zaten al aan het park, dus ver rijden was niet nodoig. Bij het motel was helaas geen ontbijt, dus die hebben wij in het dorpje genuttigd. Na het wel goed vullende en lekkere ontbijt zijn wij vertrokken naar het park.
Gisteren was het survivallen met de auto, nu waren wij zelf aan de beurt. We leken af en toe wel een stel berggeiten, die over rotsen klommen en die boven op de berg stonden met 13 graden en een hele koude wind!
We zijn over een 71 mijl lange weg door de Rockies gereden, met veel haarspeldbochten en diepe afgronden. De weg was op het hoogste punt 3714 meter.
De eerste stop was tevens onze eerste wandeling, bij het ontstaan van de Colorado Rivier en de Missouri Rivier. We hebben hier een wandeling gemaakt naar de sneeuw die er nog lag. Beb en Toos in de korte broek en op de birckenstocks de sneeuw in! Tjeemig wat is dat koud aan de voeten! Snel vastgelegd op camera en toen snel weer uit de sneeuw. We hebben in wat moeilijke posities gestaan om nog een mooie foto te maken van het beekje en watervalletje. Maar wees gerust, geen gewonden gevallen.
We hebben onze weg vervolgd naar het Farview point. De wind waaide door onze haren, maar we wilden een sukje het pad op. Daar gingen de berggeiten! Na 15 minuten waren we verkleumd en wilden we alleen nog maar in de auto zitten. We hebben de verwarming aangedaan (en het dak naar beneden).
We reden mooi door tot wij een parkeerplaats zagen met allemaal auto's. Wat staan die daar nou allemaal te doen, daar is niets bijzonders te zien dus gewoon doorrijden. Tot wij om de bocht kwamen en wij 3 edelherten (mannetjes) zagen lopen. Bij de eerste de beste mogelijkheid hebben wij de auto gekeerd en zijn ook naar de herten wezen kijken! Mooie grote beesten en die vonden het niet erg dat er allemaal toeristen om hen heen stonden. Na 50 foto's van de herten hebben wij nog eens 50 foto's van een marmot gemaakt. Ja, een wild dier is bijzonder.
We zijn doorgereden naar een parkeerplaats waar je met een shuttlebusje naar Bear Lake kon worden gebracht en hier een aantal wandelingen kon maken. In de bus kregen wij te horen dat die dag al 4x een beer met 2 jongen was gesignaleerd. Ierdereen kwam in actie om de camera standby te zetten! Maar ja als wij in die bus zitten komt die beer natuurlijk niet. Later hoorden wij een ranger ook weer over die beer praten, dus het was een bijzondere gebeurtenis voor het park.
Bij Bear Lake aangekomen hebben wij een korte wandeling naar het meer gemaakt en toen naar de Alberta Falls afgedaald en geklommen. Wat een natuurgeweld komt er van dat water af. We konden onderaan blijven kijken, maar dat is niet stoer. Dus naar boven geklommen over stenen, boomstronken en rotsen. Als je aan de kant stond voelde je gewoon het water tegen je aankomen. Naar boven ging wel, maar toen moesten wij ook nog naar beneden. De terugweg ging tussen bomen en struiken door, maar we zijn heelhuids aangekomen bij het pad.
We zijn toen teruggelopen naar de shuttlebus, die ons naar de auto bracht. Met een appel in de hand zijn wij het park weer uitgereden op weg naar Fort Collins. We kregen nog wel op de weg een mooie route voorgeschoteld dwars door de bergen en rotsen heen. In Fort Collins aangekomen was het even zoeken, maar uiteindelijk zijn we bij LaQuintta aangekomen. We besloten bij de overbuurman te gaan eten, Denny's. Klein detail, we moesten de snelweg oversteken, zonder zebrapad of stoplichten. Dat heeft de darmen wederom goed gedaan!
Even lekker zwemmen om de spieren te ontspannen en in de hottub! Maar die hot tub was wel heel hot. Willeke heeft de tenen verbrand aan het water en heeft ze weer gekoeld in het zwembad.
Morgen hebben wij alleen maar een reisdag op het programma staan, maar vast en zeker maken wij dan ook wel weer genoeg mee.
Gisteren was het survivallen met de auto, nu waren wij zelf aan de beurt. We leken af en toe wel een stel berggeiten, die over rotsen klommen en die boven op de berg stonden met 13 graden en een hele koude wind!
We zijn over een 71 mijl lange weg door de Rockies gereden, met veel haarspeldbochten en diepe afgronden. De weg was op het hoogste punt 3714 meter.
De eerste stop was tevens onze eerste wandeling, bij het ontstaan van de Colorado Rivier en de Missouri Rivier. We hebben hier een wandeling gemaakt naar de sneeuw die er nog lag. Beb en Toos in de korte broek en op de birckenstocks de sneeuw in! Tjeemig wat is dat koud aan de voeten! Snel vastgelegd op camera en toen snel weer uit de sneeuw. We hebben in wat moeilijke posities gestaan om nog een mooie foto te maken van het beekje en watervalletje. Maar wees gerust, geen gewonden gevallen.
We hebben onze weg vervolgd naar het Farview point. De wind waaide door onze haren, maar we wilden een sukje het pad op. Daar gingen de berggeiten! Na 15 minuten waren we verkleumd en wilden we alleen nog maar in de auto zitten. We hebben de verwarming aangedaan (en het dak naar beneden).
We reden mooi door tot wij een parkeerplaats zagen met allemaal auto's. Wat staan die daar nou allemaal te doen, daar is niets bijzonders te zien dus gewoon doorrijden. Tot wij om de bocht kwamen en wij 3 edelherten (mannetjes) zagen lopen. Bij de eerste de beste mogelijkheid hebben wij de auto gekeerd en zijn ook naar de herten wezen kijken! Mooie grote beesten en die vonden het niet erg dat er allemaal toeristen om hen heen stonden. Na 50 foto's van de herten hebben wij nog eens 50 foto's van een marmot gemaakt. Ja, een wild dier is bijzonder.
We zijn doorgereden naar een parkeerplaats waar je met een shuttlebusje naar Bear Lake kon worden gebracht en hier een aantal wandelingen kon maken. In de bus kregen wij te horen dat die dag al 4x een beer met 2 jongen was gesignaleerd. Ierdereen kwam in actie om de camera standby te zetten! Maar ja als wij in die bus zitten komt die beer natuurlijk niet. Later hoorden wij een ranger ook weer over die beer praten, dus het was een bijzondere gebeurtenis voor het park.
Bij Bear Lake aangekomen hebben wij een korte wandeling naar het meer gemaakt en toen naar de Alberta Falls afgedaald en geklommen. Wat een natuurgeweld komt er van dat water af. We konden onderaan blijven kijken, maar dat is niet stoer. Dus naar boven geklommen over stenen, boomstronken en rotsen. Als je aan de kant stond voelde je gewoon het water tegen je aankomen. Naar boven ging wel, maar toen moesten wij ook nog naar beneden. De terugweg ging tussen bomen en struiken door, maar we zijn heelhuids aangekomen bij het pad.
We zijn toen teruggelopen naar de shuttlebus, die ons naar de auto bracht. Met een appel in de hand zijn wij het park weer uitgereden op weg naar Fort Collins. We kregen nog wel op de weg een mooie route voorgeschoteld dwars door de bergen en rotsen heen. In Fort Collins aangekomen was het even zoeken, maar uiteindelijk zijn we bij LaQuintta aangekomen. We besloten bij de overbuurman te gaan eten, Denny's. Klein detail, we moesten de snelweg oversteken, zonder zebrapad of stoplichten. Dat heeft de darmen wederom goed gedaan!
Even lekker zwemmen om de spieren te ontspannen en in de hottub! Maar die hot tub was wel heel hot. Willeke heeft de tenen verbrand aan het water en heeft ze weer gekoeld in het zwembad.
Morgen hebben wij alleen maar een reisdag op het programma staan, maar vast en zeker maken wij dan ook wel weer genoeg mee.
-
15 Juli 2009 - 07:56
Hanny:
Leuke foto's vooral de foto van die fantastische auto met dat enorme bot erop viel bij Lex in de smaak. Als je de verhalen leest en nu ook de foto's ziet heeft denk ik iedereen wel zin om ook naar Amerika te gaan. Wij wel! Nog heel veel plezier. -
15 Juli 2009 - 15:46
Martine K:
leuk hoor wat jullie allemaal schrijven. veel plezier nog liefs tinus -
16 Juli 2009 - 09:28
Suz:
Hé meiden,
Dat survivallen is echt voor jullie weggelegd (Beb en Toos Birkenstock!) Haha, geweldig! Nou, twee dagen voordat wij weggaan ligt Jurrian nu ook met korrts in bed. Hugo heeft inmiddels zijn keelontsteking overleefd, maar is aan de antibiotica voor oorontsteking. Suz heeft vanmorgen haar definitieve ontslag met de post gekregen, dus des te meer reden om te genieten!!!!! Bij ons kan straks gewoon niets meer mis gaan!
GEniet nogmaals ennuh, maak nog wat extra foto's van elkaar. Die edelherten en marmotten zijn geweldig hoor, maar de birkenstocks-ladies wil ik ook wel zien in dat landschap!
Ciao!
Suz (en haar zieke mannen) Jurr & Hugo! -
16 Juli 2009 - 10:37
Esther:
Wat een geweldige reis maken jullie zeg!! Erg leuk om allemaal te lezen en te zien. Heel veel plezier nog met al jullie avonturen! Geniet er van!!
Groetjes van Esther -
17 Juli 2009 - 18:32
Fennie:
Welke knappe vent heeft jullie op de foto gezet?
Kijken jullie wel naar
leuke kerels, want daar horen we jullie niet over
En dat houten bed, kon je daar kraakloos in slapen.
Veel plezier verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
