Dag 5: san Gimignano

We hebben heerlijk uitgeslapen en toen maar eens gekeken bij het ontbijt. Wat een keuze aan brood, beleg, fruit, yoghurt, taartjes etc. Verse koffie en hete thee (die Willeke nu in de kopjes laat zitten). We hebben heerlijk ontbeten en zelfs een vers gekookt eitje gekregen, ondanks dat het geen zondag was.
We hebben mooi rustig aan gedaan, want we gingen naar San Gimigagno, op 15 km afstand. We zien het liggen vanaf de berg, maar door alle bochten die we moeten nemen is het 15 km. Mooie groene route naar beneden. We hebben even getoeterd bij de gedetineerden op de hoek, die de was lekker buiten hadden hangen.
Eenmaal bij het oude stadje aangekomen, was het ff zoeken naar een parkeerplaats. We dachten dat wij vroeg waren, maar er waren nog ongeveer 2500 man die daar ook zo over dachten. Wat een drukte zo 's ochtens vroeg. Hebben de auto uiteindelijk net buiten de stadsmuur kunnen parkeren en toen begon de tocht naar boven. Korte heftige klim, maar het dorpje is de moeite waard. san Gimigagno staat bekend om o.a. De tassen en de uitkijktorens. We hadden 2 missies, 1 stadje bekijkend en 2 tas scoren. In de eerste de beste winkel zag Marijke al een fantastische tas, maar toch nog ff afwachten wat er nog meer te koop is. Willeke had de missie voor een nieuwe tas voor het werk. Wel een paar mooie gezien, maar nog niet DE tas gevonden.
Even wat drinken kopen en op de trap van de kerk in de schaduw mensen kijken. Maar toen kwamen we midden in een begrafenis terecht. De kerk stroomde leeg en de kist werd verticaal van de trap afgetild. Als dat maar goed gaat. De mannen hadden ervaring en zonder de kist te laten vallen eindigde de kist in een oude aftanse lichtgroene lijkauto. De bloemen werden aan de zijkant opgahangen en daar ging de stoet al lopend dwars door de meute toeristen heen. De kist was de kerk nog niet uit of te toersisten stonden al bij de ingang om naar binnen te gaan. Maar ze moesten nog even wachten.
Verder hebben we wat rondgekeken en winkeltjes bezocht. Maar nog niets gekocht.
Om 13 uur waren we weer bij het hotel en besloten we om lekker aan het zwembad te gaan liggen. Het was de hele middag een privé zwembad, want alle andere gasten waren de omgeving ingetrokken.
Rond een uur of 17 kwamen er wat gasten bij, voornamelijk Fransen, waaronder een dame die zich wat appartig ged. doeg. In plaats van baantjes zwom zij vierkantjes, daarna ging ze in de hoek van het zwembad zitten hijgen en puffen. Leek wel of ze buiten adem was van het zwemmen of dat ze aan het bevallen was. Dit hield ze ongeveer 15 minuten vol. We dachten nu si het klaar, maar nee nu ging ze aqua joggen met dezelfde geluiden daarbij. We hebben ons kostelijk vermaakt op ons ligbedje.
Rond 18:30 zijn we naar het restaurant, 100 meter verderop gelopen. Maar die was nog niet open. Dus we hebben ons gevoegd onder de Locals, op een bankje langs de weg. Wat een auto's komen hier langs en wat een Nederlanders in dit gebied.
Om 19 uur konden we terecht bij het restaurant. We wilden graag buiten zitten. Overal was plek, we waren de enige, en waar gaat Marijke zitten? Op het enige gereserveerde tafeltje in het hele restaurant.
We hebben heerlijk gegeten, wel de duurste van hele vakantie. Maar ja, dat kwam door de meloen met ham. Die net zo duur was als het hoofdgerecht.
Op ons balkonnetje nog een prosecco gedronken en toen lekker slapen. Morgen gaan we naar Volterra.