Dag 12: Yellowstone Nat. Park (Canyon Village)

We hadden besloten de wekker te zetten, zodat wij niet al te laat in het park zouden komen. We hebben heerlijk geslapen en waren snel klaar voor het ontbijt. Ze hadden een zeer uitgebreid ontbijt, dat hadden we nog niet eerder gehad. Na het ontbijt even snel naar de Wallmart voor water en brood (lijkt wel of wij op rantsoen zijn ha ha, maar de rest hebben we nog).
De weg richtig het park zag er iets beter uit dan gisteren in de regen. De rit is ongeveer 1,5 uur naar Canyon Village.

Na ongeveer een uurtje rijden, kwamen wij bij de Mudsprings en we werden hier meteen verrast door een kudde bizons die aan de weg stonden te grazen.
We hebben de hele vakantie al geluk met parkeerplekken en nu ook. We stonden vooraan! En vanuit het open dak in de auto heb je mooi overzicht over de mensen heen en op de bizons! Het blijven toch indrukwekkende beesten.

Na 250 meter rijden, want we moesten van deze plek af van de parkranger, vonden wij snel weer een plekje bij de eerste geisers. Wat was het hier al druk, terwijl wij echt wel op tijd waren. We hebben een mooi rondje gelopen en verschillende geisers gezien. Voornamelijk die modder omhoog bubbelen.
Als wij de geur mee konden nemen, dan zouden we dat even doen, zodat de mensen thuis weten wat wij hebben geroken als je daar langs loopt. Wat een ongelofelijke stank en het blijft de hele dag in je neus hangen.

We moesten nog een klein stukje verder rijden en dan kom je bij de Grand Canyon van Yellowstone. Je kan hier langs de zuid en noord kan rijden met verschillende uitkijkpunten. Maar wij waren niet de enigen die dat hebben bedacht. We hebben een tijdje in de rij gestaan voor een parkeerplaats. Wat een drukte, maar als je dan vervolgens uit de auto bent en van de parkeerplaats af richting de uitkijkpunten, dan vallen al die mensen weer in het niet.

Maar wat een fantastisch mooie canyon was dit! Okergele rotsen afgewisseld met rood en roze. Met op de achtergrond een hele hoge waterval van 95 meter hoog. En ook hier veranderen de kleuren met elk tijdstip dat je er bent, of als de zon schijnt ja of nee. Ja dit is toch wel heel indrukwekkend. En dat hebben wij de eerste keer dat wij in Yellowstone waren echt niet gezien.
Wij waren toen meer gefocust op de wilde dieren en de Old Faithfull en niet op al het andere mooie wat er in het park te zien is.

Na een tijdje te hebben genoten van de mooie uitzichten, hebben wij de auto weer gepakt en hebben wij de route aan de andere kant gereden. Hier was het ook druk, maar hier konden wij makkelijker de auto kwijt en besloten wij om een stukje langs de canyon te lopen naar de andere uitkijkpunten. Bij de een zie je de waterval, de andere de mooie kleuren van de canyon en weer een andere de rivier die helderblauw door de okergele canyon kronkelt.

Het was ondertussen 14:00 uur, dus we besloten om door te rijden naar Norris. Hier was ook groot veld met geisers te zien. Een van de grootsten ter wereld.
Het was wel weer even rijden, maar we hadden dan ook genoeg om te zien om ons heen. Je weet dat het druk is in het park, maar op sommige plekken reden wij echt alleen. Dan komt de grootsheid van het park nog meer binnen, dan wanneer je in een stoet achter elkaar aan rijdt.

Bij Norris aangekomen, was het rond 15:00 uur en konden wij weer redelijk snel een plek vinden. De geur van zwavel kwam hard binnen! Wat een enorme putlucht is dat! Dan verdwijnt de geur van de parfum die wij vanochtend hebben opgespoten totaal! :)
De eerste indruk van dit veld is dat het net lijkt alsof je op een maanlandschap loopt of in een oorlogsveld met allemaal pluimen rook die omhoog komen en verder alleen maar dode bomen en grijs/witte vlaktes en zwavel! Maar het is raar om te zien, dat tussen al dat groen ineens zo’n veld te voorschijn komt uit het niets.
We hebben het hele veld doorkruist en de ene geiser was nog mooier van kleur of vorm dan de ander. Sommige geisers zijn nog actief en die pruttelen water, anderen lijken weer op een stoomlocomotief of weer een ander maakt het geluid van een waterkoker.

Tegen 16:10 uur hadden wij de geur wel gehad en de geisers gezien en besloten dat we weer richtig Cody zouden rijden. Dat duurt wel weer een kleine 2 uur voor we daar zijn. Maar wederom niet erg, omdat wij steeds weer iets nieuws zien of aan het speuren zijn naar wilde beesten.
Helaas hebben wij vandaag alleen maar de bizons gezien. En in de verte een hert, die weer het bos indook.

Op de terugweg zagen wij nog een Japanse familie, die waarschijnlijk ergens voor moest uitwijken in de greppel liggen met de auto, die helemaal in de prak was. Maar wel op een bijzondere plek, aan de ene kant een berg / rotspartij en de andere kant een rivier. Dus niet direct een plek waar een wild dier oversteekt. Maar toch, wel sneu als je dan tegen de rots tot stilstand komt.
We moeten wel even opmerken dat de Japanners en Chinezen NIET kunnen autorijden en geen rekening houden met het andere verkeer. Zij zijn nog meer een gevaar op de weg, dan een eventueel hert of bizon die de weg kan oversteken.
Helaas moeten wij wel melden, dat wij vandaag zelf ook een eekhoorntje hebben doodgereden :(

Voor het eten besloten wij in downtown Cody te gaan eten. We speurden de straat af waar het druk was en waar het er leuk uitzag. Onbedoeld kwamen we uit bij Irma’s. Dit bleek het oudste hotel te zijn van Cody, wat is opgericht door Buffalo Bill Cody :) Nou zo zag het er ook uit aan de binnenkant. En helemaal uitgedost in het thema “USA, great again”, met achter de bar een trein voor het 115 jarige bestaan van Irma’s gegeven door Trump himself.
We hebben onze ogen uitgekeken, overal waar je keek was weer wat anders te zien (nieuw of oud). En de tent zat helemaal vol! We hebben heerlijk gegeten aan de bar.

Rond 20;00 uur waren we weer in het motel en hebben even buitengezeten, maar het wordt snel koud hier s avonds, dus snel naar binnen en een boekje lezen.
Helaas is de WIFI niet zo sterk, dat wij geen verslagen op Bed en Toos kunnen zetten.

Morgen verlaten we Cody en gaan we richting Grand Teton en Jackson.