Dag 22: Oakhurst-Tulare via Kings Canyon & Sequoia

We hebben heerlijk geslapen in onze super de luxe kamer in Oakhurst. We hebben er dan ook extra van genoten, want we hebben tot8:30 uur geslapen! Het is immers zondag :)

Na onze spullen weer naar de auto te hebben gesleept, koffer wordt lichter maar voelt niet zo, hebben wij een paar boodschappen gehaald en zijn toen onderweg gegaan naar Seqouia National Park.

We hebben niet een hele lang rit voor de boeg, maar met ons gedrag in een park, weet je dat wij de hele dag weer onderweg zijn :).
De weg bracht ons langs groene wijngaarden, en doffe gele vlaktes. Het was een leuke afwisselende weg, maar wij voelden de temperatuur al weer stijgen.
Wij hebben aan deze weg ook even de tank volgegooid bij een Indian Trading Post. En dat was het! Houten schuur wat de winkel was, en daarnaast een Mexiaanse Snackbar incl terras met alle Mexicaanse versieringen erom heen. Daar achter stonden 2 oude caravans en iemand dacht dat hij/zij maar eens een Yard sake moest gaan houden daar. Er komen zoveel mensen langs :).

Daarna voerde de weg ons over bergpaden naar Kings Canyon en Sequoia. Deze 2 parken liggen aan elkaar, dus 2 vliegen in 1 klap. En bij de entree hadden wij de eerste mega-boom al te pakken. Op onze rit door de parken, kwamen wij langs allemaal wandelroutes. Deze hebben wij toch maar aan ons voorbij laten gaan, gemiddelde afstand was 6,5 km en daar deed je dan gemiddeld weer 2-3 uur over. Wij willen best wel eindje lopen, maar niet 3 uur in de felle zon.

Uiteindelijk waren wij bij de parkeerplaats voor de Big/ Gerneral Sherman (oudste, grootste en hoogste boom). Vanaf hier konden wij de shuttlebus pakken richting de wandelroute om de grote bomen heen. We hebben 20 minuten gestaan en de groep om ons heen werd steeds groter en groter. Maar wij hadden waarschijnlijk zo'n lichaamshouding dat men achter ons plaats nam in de rij:)! Wij stonden er als eerste en wij zouden dan ook als eerste mee met de bus. Toen de bus kwam, zag je het gebeuren. Mensen dier er laatste bijkwamen zaten als eerste in de bus! Maar wij zijn wel meegekomen meende bus, en er stond nog een hele rij te wachten op de eerst volgende.

Bij de wandelroute aangekomen, was het bijna dringen op het wandelpad, dus zijn wij in tegengestelde richting gaan lopen. Dus dat was lekker rustig. We hebben hier zo'n 45 minuten rondgelopen en zijn toen met de pendelbus (samen met de Christelijke Bikersclub) weer teruggegaan naar de parkeerplaats.

Wij hebben onze weg door het park vervolgd over een weg met 100 haarspeldbochten (scherp en minder scherp), maar zeker een mooie weg langs de berg en door het bos.

Toen wij het park uitreden, bleef de weg nog slinger tot het dal, maar we waren nu bijna op de eindbestemming dachten we. Het was nog wel een uurtje rijden, voor wij in Tulare aankwamen. Wat een 'gehucht'. Wij hadden een kamer bij de Red Roof Inn, op zich dichtbij de snelweg. Snel inchecken want we moesten allebei hartstikke nodig naar de WC. Hadden zij ons in een kamer bij de ijsmachine gezet en de lift, dus we konden niet echt buiten zitten. Dus andere kamer gekregen, met uitzicht op zwembad.
Uiteindelijk hebben wij niet buiten gezeten, want er liep wat raar gespuis rond. Wij hebben snel wat eten gekocht bij de Mexicaanse supermarkt (Mexicaanse muziek, Mexicaanse eettentjes in de supermarkt etc etc), dit hadden wij nog niet eerder gezien. Je werd er gewoon vrolijk van:).

We hebben wat gelezen en morgen een kort ritje richting de rand van Death Valley