Dag 20: Lake Tahoe
Blijf op de hoogte en volg Marijke en Willeke
11 Augustus 2013 | Verenigde Staten, South Lake Tahoe
We hebben uitgeslapen! En wel tot 9:00 uur!! Wij zijn begonnen met het ontbijt tebhalen bij de Safeway en hebben dit rustig opgegeten.
Daarna hebben wij de auto gepakt en hebben een rondje langs het meer gereden. In totaal zo'n 80 km, maar daar doe je dan weer ruim 2,5 uur over als je niet zal stoppen. Maar dat hebben wij natuurlijk wel gedaan, het eerste stopping was bij Emerald Bay, hier hebben wij samen met nog zo'n 100 toeristen van het uitzicht genoten en een paar mooie foto's gemaakt.
Vanuit hier rijd je een mooie weg langs het meer en door het bos. Tijdens de rit zijn we door Lake Tahoe en Incline Village gereden. Alle mooie plekjes aan het strand zijn ingenomen door privé stranden met privé steigers.
Wat ons wel opviel ten opzichte van de eerste keer dat wij hier waren, dat het veel toeristischer is geworden en helemaal commercieel is uitgekleed. Des al niet te min blijft het een fantastisch meer, met mooi helderblauw water, dat op zijn diepste punt ruim 500 meter diep is.
Wij zijn er nog een keer gestopt, om van het uitzicht te genieten en een kleine wandeling te maken langs een pad naar het meer. Het was wel wat geklauter over de rotsen, maar dan heb je wel wat:).
Op een gegeven moment rijd je over de staatsgreep tussen Nevada en Califirnie, en ja hoor precies op de grens komen je de casino's tegemoet. Groot, met veel knipperende lampen. Heel apart om te zien, want 50 meter verderop is het gokken verboden en staan er kleine motelletjes en ressorts.
Wij hebben in South Lake Tahoe even een rondje over de boulevard gelopen, met allemaal kleine boetiekjes, maar ook met de welbekende souvenirswinkels. Hier gaat ook de gondel omhoog richting het skie gebied, maar een ritje met de gondel kost $38 pp en dat alleen maar om een kijkje te nemen bij de pistes. Dat vonden we toch wel wat te gek. Dus hebben wij ons maar getrakteerd op een heerlijk koek(je).
Uiteindelijk waren wij pas tegen 16:00 uur weer terug en hebben toen even heerlijk kin het zonnetje gezeten. Het was minder druk dan de avond ervoor, maar ja genoeg om te kijken.
Als avondeten hebben we een heerlijke salade met kip gegeten. Wij waren op tijd klaar voor de zonsondergang, want dat was het doel.
Maar dat liep wat anders.....
Een vrouw met 2 meiden stapten in een grote witte SUV, en reden naar de rand van het parkeerterrein. Wij keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar, "dat gaat niet goed!" En ja hoor, ze reed rechtdoor, zo de diepte in. Het parkeerterrein was hier immers een dikke meter hoger dan de weg. Wij zagen het gebeuren! Zo hops, met de voorwielen 1 meter lager en de rest stond nog boven. En wat doet ze.... ze zet de auto in de achteruit, alsof dat helpt! Wij keken elkaar aan en schoten hard in de lach.
De vrouw in kwestie komt al gillend uit de auto en de 2 tienermeisjes allebei met telefoon in de hand stappen een minuut later uit zo van "wat is er gebeurd?". Een dolkomisch gezicht.
Een paar jongens (met drank op) probeerden een en het ander maar ja, dat ging hem ook niet worden. Dus uiteindelijk is de Amerikaanse ANWB gebeld, maar die konden er pas over een uur zijn.
De vrouw ging helemaal uit haar dak, gillend/ nep huilend/ hard schreeuwend over het parkeer terrein. Vlak voor onze neus :)
We zaten mooi op de eerste rij van dit stukje theater.
Het uiteindelijke verhaal was dan ook nog dat ik morgen de bruiloft hadden van de zus, van wie de auto was. En die zus heeftbhaar eerste man verloren in een auto ongeluk. Tja, zo hoor je nog eens wat.:)
Iedereen die langs kwam rijden, lopen of fietsen bleef staan kijken en maakte foto's en liep lachend weg.
Na 50 minuten kwam de takelwagen en die heeft hem weer omhoog gezet. Maar toen moest er iemand achter het stuur gaan zitten om het rempedaal in te trappen en later de auto achteruit te rijden. De bestuurster durfde niet meer en de meiden hadden geen rijbewijs. Dus Marijke is achter het stuur gaan zitten, in een auto ter waarde van $50.000 (dat hadden wij dan alweer gehoord).
De auto stond op zijn plek Emma hoor mevrouw stapt doodleuk weer in de auto en rijdt weg om te gaan eten!!! Ha ha wat een verhaal.
Toen dit alles was afgelopen hadden wij de zonsondergang gemist en waren wij tot op het bot toe verkleumd. Maar wel een mooi verhaal :)
Daarna hebben wij de auto gepakt en hebben een rondje langs het meer gereden. In totaal zo'n 80 km, maar daar doe je dan weer ruim 2,5 uur over als je niet zal stoppen. Maar dat hebben wij natuurlijk wel gedaan, het eerste stopping was bij Emerald Bay, hier hebben wij samen met nog zo'n 100 toeristen van het uitzicht genoten en een paar mooie foto's gemaakt.
Vanuit hier rijd je een mooie weg langs het meer en door het bos. Tijdens de rit zijn we door Lake Tahoe en Incline Village gereden. Alle mooie plekjes aan het strand zijn ingenomen door privé stranden met privé steigers.
Wat ons wel opviel ten opzichte van de eerste keer dat wij hier waren, dat het veel toeristischer is geworden en helemaal commercieel is uitgekleed. Des al niet te min blijft het een fantastisch meer, met mooi helderblauw water, dat op zijn diepste punt ruim 500 meter diep is.
Wij zijn er nog een keer gestopt, om van het uitzicht te genieten en een kleine wandeling te maken langs een pad naar het meer. Het was wel wat geklauter over de rotsen, maar dan heb je wel wat:).
Op een gegeven moment rijd je over de staatsgreep tussen Nevada en Califirnie, en ja hoor precies op de grens komen je de casino's tegemoet. Groot, met veel knipperende lampen. Heel apart om te zien, want 50 meter verderop is het gokken verboden en staan er kleine motelletjes en ressorts.
Wij hebben in South Lake Tahoe even een rondje over de boulevard gelopen, met allemaal kleine boetiekjes, maar ook met de welbekende souvenirswinkels. Hier gaat ook de gondel omhoog richting het skie gebied, maar een ritje met de gondel kost $38 pp en dat alleen maar om een kijkje te nemen bij de pistes. Dat vonden we toch wel wat te gek. Dus hebben wij ons maar getrakteerd op een heerlijk koek(je).
Uiteindelijk waren wij pas tegen 16:00 uur weer terug en hebben toen even heerlijk kin het zonnetje gezeten. Het was minder druk dan de avond ervoor, maar ja genoeg om te kijken.
Als avondeten hebben we een heerlijke salade met kip gegeten. Wij waren op tijd klaar voor de zonsondergang, want dat was het doel.
Maar dat liep wat anders.....
Een vrouw met 2 meiden stapten in een grote witte SUV, en reden naar de rand van het parkeerterrein. Wij keken elkaar aan en zeiden tegen elkaar, "dat gaat niet goed!" En ja hoor, ze reed rechtdoor, zo de diepte in. Het parkeerterrein was hier immers een dikke meter hoger dan de weg. Wij zagen het gebeuren! Zo hops, met de voorwielen 1 meter lager en de rest stond nog boven. En wat doet ze.... ze zet de auto in de achteruit, alsof dat helpt! Wij keken elkaar aan en schoten hard in de lach.
De vrouw in kwestie komt al gillend uit de auto en de 2 tienermeisjes allebei met telefoon in de hand stappen een minuut later uit zo van "wat is er gebeurd?". Een dolkomisch gezicht.
Een paar jongens (met drank op) probeerden een en het ander maar ja, dat ging hem ook niet worden. Dus uiteindelijk is de Amerikaanse ANWB gebeld, maar die konden er pas over een uur zijn.
De vrouw ging helemaal uit haar dak, gillend/ nep huilend/ hard schreeuwend over het parkeer terrein. Vlak voor onze neus :)
We zaten mooi op de eerste rij van dit stukje theater.
Het uiteindelijke verhaal was dan ook nog dat ik morgen de bruiloft hadden van de zus, van wie de auto was. En die zus heeftbhaar eerste man verloren in een auto ongeluk. Tja, zo hoor je nog eens wat.:)
Iedereen die langs kwam rijden, lopen of fietsen bleef staan kijken en maakte foto's en liep lachend weg.
Na 50 minuten kwam de takelwagen en die heeft hem weer omhoog gezet. Maar toen moest er iemand achter het stuur gaan zitten om het rempedaal in te trappen en later de auto achteruit te rijden. De bestuurster durfde niet meer en de meiden hadden geen rijbewijs. Dus Marijke is achter het stuur gaan zitten, in een auto ter waarde van $50.000 (dat hadden wij dan alweer gehoord).
De auto stond op zijn plek Emma hoor mevrouw stapt doodleuk weer in de auto en rijdt weg om te gaan eten!!! Ha ha wat een verhaal.
Toen dit alles was afgelopen hadden wij de zonsondergang gemist en waren wij tot op het bot toe verkleumd. Maar wel een mooi verhaal :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
