Dag 7: Page- Cortez: Monument Valley

We waren er vroeg bij vandaag, want we gaan over de tijdloze heen en hebben dus maar 23 uur vandaag ipv 24 uur. Toen we opstonden was het behoorlijk bewolkt, maar wel een heerlijk temperatuurtje. We hebben ontbeten en om 8:30 uur zaten wij in de auto. Eerst even de tank vol, koffie en appelsap halen en we konden onderweg.

We moesten onze nu al bekende weg, US98, weer af, tot aan de splitsing en dan richting Kayenta. Het was druk op de weg, veel campers en vrachtwagens. Sommigen zijn lefgozers en de anderen denken wel 5x na voor ze gaan inhalen. En als ze dan een keer het lef hebben worden ze opgeschrikt door een hele grote truck in de achteruitkijkspiegel en bedenken zij zich weer :). Als je wilde inhalen, het maakt niets uit, want je kan gewoon weer achteraan aansluiten.

Vanaf Kayenta reden we zo Monument Valley in!!! Dit is echt het Amerika zoals je het altijd voor ogen hebt en in de reisgidsen ziet! Wat is dat een mooie vallei! Zo uit het niets komen er allemaal rotspartijen uit de grond, rode rotsen met verschillende vormen. Je denkt haast dat de indianen ze daar zo hebben neergezet. De weg er door heen is lang, recht en iedere keer weer een ander aangezicht op de rotsen. Bij het visitors center hebben wij onze blazen geleegd en hebben even genoten van het uitzicht. We kregen al te horen dat de weg door Monument Valley (het park) slecht was. Maar wij zagen allemaal auto's rijden van ons soort, dus dat kunnen wij ook.

We waren de bocht nog niet om en ja hoor, de weg was inderdaad heeeeel slecht! Veel gaten in de weg, zacht los zand, en haarspeldbochten naar beneden. Willeke heeft ons goed naar beneden gemanoeuvreerd, maar we waren blij dat wij bij het eerste uitkijkpunt waren. Als wij nog door wilden, moesten wij nog eens 15 mile van deze weg rijden, leek ons niet zo'n strak plan met deze auto (auto van vorig jaar was geen probleem geweest). We waren helemaal verbaasd dat er ook mensen aan het wandelen waren, respect! Was niet te doen, warm, geen schaduw en weinig wind.
Na een tijdje zijn wij weer terug naar boven gegaan en heeft Marijke de hobbels proberen te vermijden en zorgen dat wij niet in het mulle zachte zand vast kwamen te zitten.

Na nog een keer goed alles in ons op te hebben genomen hebben wij de weg vervolgd richting Cortez. Wij wilden via een binnendoor weg richting Cortez, via Valley of the Ancients. Dit was inderdaad een binnendoor weg. We gingen van een indrukwekkende omgeving naar een maanlandschap, waar niets of niemand woonde, behalve een paar wilde paarden.

En net als iedere berg waar je over heen rijdt, volgt er een ander landschap. Wij kwamen langs Aneth, een mini dorpje wat oud en verschoten was. Dit is de keerzijde van de USA.
Vervolgens reden wij door een groene Valley heen, met een beekje en grote stukken land waar boeren hooi aan het verbouwen waren. Hier zag het er een stuk aangenamer uit. Op een gegeven moment reden we langs een iets wat ze een school noemen, in onze ogen gewoon een bouwkeet met daarvoor een schommel en een klimrek. Dat schooltje staat er al vanaf 1915.

Voor wij het in de gaten hadden reden wij langs de Valley of the Ancients, het stelde weinig voor. Maar ach, de route was zeker de moeite waard.

We waren om 15:45 uur bij ons motel, echt w