Dag 8: Cortez - Montrose via Mesa Verde

Wat hebben wij allebei slecht geslapen! De bedden waren zacht en doorgezakt :( Dus we hadden even nodig om op gang te komen. We hebben even snel teken wat voor een spectaculair ontbijt we konden krijgen, continental, en stelde helaas niet veel voor. Maar dan hebben we wel wat in de maag.
De lucht betrok aardig en werd al snel donker blauw. Dus we hopen dat wij het droog houden vandaag.

Voor we op weg gingen hebben we eerste even brood gehaald bij de Safeway, heerlijke broodjes hebben ze daar! En op naar Mesa Verde. We moesten wel even rennen naar de auto, want het kwam ondertussen met bakken tegelijk uit de lucht.

Op de radio hebben wij de hele dag kerkdiensten bijgewoond en kunnen wij alle christelijke (Amerikaanse) liedjes meezingen. Andere radiostations deden het niet. Dus we zijn gezegend begonnen aan de dag.

Mesa Verde ligt ongeveer 9 mile van Cortez, dus we waren er zo. We waren blij dat wij vroeg waren, dan is het nog niet zo druk. We hebben kaartjes gekocht voor een tour door het 'Balcony House' om 11:00 uur. Het was 9:15 uur, maar het is ruim 1:15 minuten rijden. Dus we hebben de auto gepakt en zijn het park ingereden. We herkenden wel een en het ander, maar je ziet toch andere dingen.

Voor ons reed een meneer, die iedere keer op de rem ging staan (ook berg op), dus wij dachten dat hij waarschijnlijk iemand in de auto heeft die erg bang is en steeds riep "niet zo hard! Pas op! Ooohhh wat eng!" Na 45 minuten sloeg deze auto af en konden wij even doorrijden.

Wij waren om 10:30 bij het verzamelpunt, en we hadden geluk, we konden een tour eerder mee naar beneden! Dat scheelde ons weer 30 minuten wachten. Snel nog flesje water gepakt en achter de ranger aan. We moesten meteen al goed afdalen via trappen en via een pad. Maar ja, wij weten als je naar beneden gaat moet je ook weer omhoog! En zo gebeurde dat ook, alleen niet via een normaal pad of trappetje maar via een houten ladder!!!!! De ladder stond stijl tegen een muur aan en wij moesten 2 aan 2 naar boven klauteren. Maar ja, als je geen broekzakken hebt waar laat je je water dan? Inderdaad in je tshirt en hopen dat hij er onderweg niet uitvalt :)

Eenmaal bovenaan geklauterd waren wij bij het Balcony house, een van de ruïnes die door de indianen is gebouwd rond 700 - 1250 jr.. De ranger had een mooi verhaal erbij wat het leven van die tijd verduidelijkte. Het enige wat wij dan niet snappen is waarin die indianen hier zijn gaan wonen en niet in de mooie valleys in de omgeving (maar ja dat is onze logica dan weer).
Heel knap om te zien hoe zij het destijds hebben gebouwd en daar hebben gewoond. Respect!

Toen moesten wij via een trap en een krap gangetje naar de volgende ruimte. Ook hier allemaal huisjes die zijn gerestaureerd.

Na een uur was de rondleiding voorbij en konden wij nog wat foto's maken. En toen via een kruipgat!!! Ja een een kruipgat, op de knietjes door een smalle kleine ruimte, naar de uitgang. Alleen de uitgang was ook weer te bereiken via een hoge steile ladder naar boven.

Dit soort dingen mogen ze van te voren wel vertellen als je de tour boekt! Mensen met hoogtevrees en die claustrofobisch zijn, raden wij aan, om deze tour niet te doen. Gaan dan naar de wat hoger gelegen houses, die je via een wandelpad kan bezoeken.
Wij waren wel weer trots op ons zelf dat wij het toch weer gedaan hadden, en dan voornamelijk de ladders, want die waren echt steil!

Na de rondleiding hebben wij nog wat ruïnes bezocht, wij uitkijkpunten bekeken. Gelukkig begon het net te regenen toen wij in de auto stapten :) dus wij zijn niet nat geworden.
Al met al was het park weer zeer de moeite waard en hebben wij weer hele andere dingen gezien dan de eerste keer.

Op de terugweg hebben wij even onze heerlijke broodjes gegeten en hebben toen onze weg vervolgd richting Montrose.
Na 5 minuten moesten wij alweer stoppen, wij werden aangehouden door een parkranger! Marijke had ietsje te hard de berg afgereden, je mocht 45 mile en Marijke reed 50 mile/uur. Shit!!!
Maar gelukkig mochten wij al snel doorrijden zonder bekeuring, maar we moesten wel voorzichtig doen. Er was een bruine beer in dat gebied gesignaleerd en die was van de week aangereden. Vandaar dat zij extra controleerden.

Vanaf Mesa Verde zijn wij via Dolores, Rico naar Montrose gereden. Je kan de rit vergelijken met een rit door de Alpen! Zij noemen dit een bos, maar wij noemen het bergen. Het was een erg mooie weg, dwars door valleien en over bergpassen. Het was wel jammer dat het erg hard regende en de temperatuur zakte naar 48F (10 graden). Gelukkig hebben wij een verwarming in de auto.

Rond 18 uur waren wij bij het motel. Een schattig, goed onderhouden en gezellig motel. Vriendelijke mensen en knus.
Vanavond gaan we lekker "koken" bij de Safeway.

Morgen gaan wij naar Black Canyon of the Gunnison. En lekker chillen als netwerk het toelaat.