Dag 8: Waterton Nat. Park & Glacier Nat. Park (USA
Blijf op de hoogte en volg Marijke en Willeke
07 Augustus 2017 | Verenigde Staten, East Glacier Park Village
Nadat wij gisteren het reisverslag hadden gemaakt, kwamen wij aan de praat met 2 mannen uit Noord Canada (vader en zoon). Zij waren erg onder de indruk dat zij met 2 meiden uit Nederland een gesprek aan het voeren waren. Vooral vaderlief dacht dat wij konden skiën
in Nederland (lees wel de Alpen en de Dolomieten) en zoonlief dacht dat Denemarken ook bij Nederland hoorde. We kregen wel even een geschiedenisles over Canada, de Calagry Stampede en de oudste ranch van Canada (Bar-U-Ranch) waar wij waren geweest.
Na een zeer koude nacht (pyamabroek / joggingbroek, sokken en trui aan in bed onder een heel dun dekentje) waren we vroeg wakker. Willeke verbrandde zich bijna aan de hete douche, maar al met al zijn we er goed weggekomen. Beiden hebben nog wel een keer gedroomd van de tocht in de achterlanden van Canada.
We hebben ontbeten bij een ander hotel waar wij konden aanschuiven bij het buffet :) Na de magen gevuld te hebben, zijn wij onderweg gegaan naar Waterton National Park. Een klein park met een van de oudste hotels van Canada (hoorden wij ook gisteren en daar moesten wij van de heren even binnenkijken), een groot meer en 2 wegen. De ene weg kwam uit bij een meer en de andere bij een canyon van rood gesteente.
Eerst maar het hotel eens bekeken en inderdaad het is een oud statig hotel met allemaal oude ornamenten erin. Het personeel (de mannen dan) liepen in Schotse rokken en binnen was alles heel klassiek ingericht. Vanuit de tuin van het hotel hadden wij een mooi uitzicht over het meer. Wij besloten om even in het dorpje Waterton te kijken, maar omdat wij zo vroeg waren was alles en iedereen nog niet echt ontwaakt, behalve de parkeerwachters. Zo druk was het toch niet?!
Eerst hebben wij de weg gereden met als eindbestemming het meer. Het is een rustig relatief klein meer, met op de achtergrond een paar hoge bergen. Het was zo koud (10 gr.) dat wij geen zin hadden om een eindje langs meer te lopen, dus we zijn snel de auto ingestapt en de stoelverwarming aangedaan :)
Op de terugweg, precies na een bocht kwam eigenlijk het mooiste moment van de dag (en misschien wel tot nu toe van deze vakantie!!)!! Er liep een jonge grizzly beer midden op de weg in alle rust en zich totaal niet aan ons storend. Rustig wandelend over de weg, van links naar rechts. Wat rond snuffelend, wat gras eten en sjokkend zijn weg gaan.
Wij waren de enigen op de hele weg, niemand voor ons of achter ons en ook geen verkeer van de andere kant!! Zo rustgevend en mooi om te zien. Van zo dichtbij hebben wij nog nooit een beer gezien. We hielden netjes ruim afstand en volgden (in de auto natuurlijk) de beer op zijn pad. Het duurde misschien maar 2 minuten maar leek wel heel lang te duren.
Nadat onze vriend Grizzly de bosjes in was verdwenen, waren wij euforisch!! YEAHHHHHH. Die kunnen wij ook van ons lijstje strepen!
De volgende weg was naar Red Rock Canyon, maar dat viel ons een beetje tegen. We hebben natuurlijk al veel moois gezien en niets kan op tegen onze vriend Grizzly!
We hebben nog wel even bij de canyon gekeken, maar het zoeken naar een parkeerplaats duurde langer zeg maar.
Uiteindelijk zijn wij rond 12:00 uur weer het park uitgegaan en zijn wij richting USA gereden. De grensovergang Canada / USA ligt echt in niemandsland. De weg ernaar toe was 15 km met was bos en heuvels en meer niet. Bij de grensovergang aangekomen moesten we even heel serieus zijn. Want die douaniers zijn niet de grappigste mannen, De man die ons doorgang moest verlenen, keek chagrijnig en nors. We kregen een vragenvuur over waar we geland zijn, waar we zijn geweest, wat we in USA gaan doen, of dit de eerste keer was dat wij in USA waren, wat hebben jullie in de auto, wat voor etenswaren hebben jullie bij je.. etc. Uiteindelijk moesten wij de auto aan de kant zetten en het kantoortje in. Hier kregen wij nog een aantal vragen en konden wij ons reisschema laten zien. Alles was goedgekeurd en wij mochten het land in! We moesten nog wel even $6 p.p. afdragen voor het I-94 document. Maar omdat wij alleen maar konden pinnen, hadden wij geluk. Het pinautomaat deed het niet :)
Bij een korte stop in St.Mary (ingang van Glacier National Park) hebben wij dollars gepind en hebben wij de benen even gestrekt. Daarna weer in de auto en richting de ingang van het park.
Glacier Nat. Park is een aanrader voor iedereen die een keer naar USA / Canada wil. Wij hebben de Going-to-the-Sun road gereden, dwars over hoge passen heen. Een smalle weg langs de bergen en het park. Veel mooie uitzichten en diepe dalen :). Halverwege is het visitors center, maar het was hier zo druk dat heel veel mensen al een km verderop de auto hadden geparkeerd. Maar wij dachten we proberen het gewoon en na een paar rondjes over de parkeerplaats hadden wij eindelijk een plekje.
De temperatuur was wel wat aangenamer hier dan in Waterton. Het was een graad of 18, bewolkt en af en toe een zonnetje.
Even een kijkje genomen binnen en toen een korte wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt en mooie bergvelden met veel bloemen.
Aangezien we nog maar halverwege waren, zijn we weer in de auto gestapt en hebben de weg verder gevolgd. De weg werd op een aantal punten wel wat smal zeg maar, dat wij vlak langs de bergwand moesten rijden om die grote Amerikaanse trucs niet te raken.
Tegen 17 uur reden wij, net als veel anderen het park weer uit op weg naar de slaapplek in Pinnacle.
Het was dat wij nog even naar de naam van het motel hadden gekeken, anders waren wij er echt aan voorbij gereden. Stanton Creek Park. Het bestaat uit 8 kleine huisjes, een barretje/restaurant en wat kampeerplekken. De jongen die ons hielp had een mooi t-shirt aan met Pokemon en op zijn hoofd een pet van Pokemon incl.oren. Tja... andere wereld :) Maar we waren blij verrast door onze leuke cabine. Klein, maar met 2 bedden en een wasruimte (wastafel met een kom waar je water in kan doen om je te wassen). We hebben gemeenschappelijke douche en wc. Dus wij voelden ons heerlijk relaxed op de camping. Alleen dan luxe met een lekker bed.
Aangezien er verder geen eetgelegenheden waren, hebben wij in de bar lekker gegeten en daarna lekker buiten een boekje gelezen. Rond 21:30 koelt het hier zo enorm af, dat wij maar naar binnen zijn gegaan en op onze super zachte en warme bedden zijn gaan liggen lezen.
Morgen gaan we richting Great Falls als tussenstop richting de Yellowstones.
in Nederland (lees wel de Alpen en de Dolomieten) en zoonlief dacht dat Denemarken ook bij Nederland hoorde. We kregen wel even een geschiedenisles over Canada, de Calagry Stampede en de oudste ranch van Canada (Bar-U-Ranch) waar wij waren geweest.
Na een zeer koude nacht (pyamabroek / joggingbroek, sokken en trui aan in bed onder een heel dun dekentje) waren we vroeg wakker. Willeke verbrandde zich bijna aan de hete douche, maar al met al zijn we er goed weggekomen. Beiden hebben nog wel een keer gedroomd van de tocht in de achterlanden van Canada.
We hebben ontbeten bij een ander hotel waar wij konden aanschuiven bij het buffet :) Na de magen gevuld te hebben, zijn wij onderweg gegaan naar Waterton National Park. Een klein park met een van de oudste hotels van Canada (hoorden wij ook gisteren en daar moesten wij van de heren even binnenkijken), een groot meer en 2 wegen. De ene weg kwam uit bij een meer en de andere bij een canyon van rood gesteente.
Eerst maar het hotel eens bekeken en inderdaad het is een oud statig hotel met allemaal oude ornamenten erin. Het personeel (de mannen dan) liepen in Schotse rokken en binnen was alles heel klassiek ingericht. Vanuit de tuin van het hotel hadden wij een mooi uitzicht over het meer. Wij besloten om even in het dorpje Waterton te kijken, maar omdat wij zo vroeg waren was alles en iedereen nog niet echt ontwaakt, behalve de parkeerwachters. Zo druk was het toch niet?!
Eerst hebben wij de weg gereden met als eindbestemming het meer. Het is een rustig relatief klein meer, met op de achtergrond een paar hoge bergen. Het was zo koud (10 gr.) dat wij geen zin hadden om een eindje langs meer te lopen, dus we zijn snel de auto ingestapt en de stoelverwarming aangedaan :)
Op de terugweg, precies na een bocht kwam eigenlijk het mooiste moment van de dag (en misschien wel tot nu toe van deze vakantie!!)!! Er liep een jonge grizzly beer midden op de weg in alle rust en zich totaal niet aan ons storend. Rustig wandelend over de weg, van links naar rechts. Wat rond snuffelend, wat gras eten en sjokkend zijn weg gaan.
Wij waren de enigen op de hele weg, niemand voor ons of achter ons en ook geen verkeer van de andere kant!! Zo rustgevend en mooi om te zien. Van zo dichtbij hebben wij nog nooit een beer gezien. We hielden netjes ruim afstand en volgden (in de auto natuurlijk) de beer op zijn pad. Het duurde misschien maar 2 minuten maar leek wel heel lang te duren.
Nadat onze vriend Grizzly de bosjes in was verdwenen, waren wij euforisch!! YEAHHHHHH. Die kunnen wij ook van ons lijstje strepen!
De volgende weg was naar Red Rock Canyon, maar dat viel ons een beetje tegen. We hebben natuurlijk al veel moois gezien en niets kan op tegen onze vriend Grizzly!
We hebben nog wel even bij de canyon gekeken, maar het zoeken naar een parkeerplaats duurde langer zeg maar.
Uiteindelijk zijn wij rond 12:00 uur weer het park uitgegaan en zijn wij richting USA gereden. De grensovergang Canada / USA ligt echt in niemandsland. De weg ernaar toe was 15 km met was bos en heuvels en meer niet. Bij de grensovergang aangekomen moesten we even heel serieus zijn. Want die douaniers zijn niet de grappigste mannen, De man die ons doorgang moest verlenen, keek chagrijnig en nors. We kregen een vragenvuur over waar we geland zijn, waar we zijn geweest, wat we in USA gaan doen, of dit de eerste keer was dat wij in USA waren, wat hebben jullie in de auto, wat voor etenswaren hebben jullie bij je.. etc. Uiteindelijk moesten wij de auto aan de kant zetten en het kantoortje in. Hier kregen wij nog een aantal vragen en konden wij ons reisschema laten zien. Alles was goedgekeurd en wij mochten het land in! We moesten nog wel even $6 p.p. afdragen voor het I-94 document. Maar omdat wij alleen maar konden pinnen, hadden wij geluk. Het pinautomaat deed het niet :)
Bij een korte stop in St.Mary (ingang van Glacier National Park) hebben wij dollars gepind en hebben wij de benen even gestrekt. Daarna weer in de auto en richting de ingang van het park.
Glacier Nat. Park is een aanrader voor iedereen die een keer naar USA / Canada wil. Wij hebben de Going-to-the-Sun road gereden, dwars over hoge passen heen. Een smalle weg langs de bergen en het park. Veel mooie uitzichten en diepe dalen :). Halverwege is het visitors center, maar het was hier zo druk dat heel veel mensen al een km verderop de auto hadden geparkeerd. Maar wij dachten we proberen het gewoon en na een paar rondjes over de parkeerplaats hadden wij eindelijk een plekje.
De temperatuur was wel wat aangenamer hier dan in Waterton. Het was een graad of 18, bewolkt en af en toe een zonnetje.
Even een kijkje genomen binnen en toen een korte wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt en mooie bergvelden met veel bloemen.
Aangezien we nog maar halverwege waren, zijn we weer in de auto gestapt en hebben de weg verder gevolgd. De weg werd op een aantal punten wel wat smal zeg maar, dat wij vlak langs de bergwand moesten rijden om die grote Amerikaanse trucs niet te raken.
Tegen 17 uur reden wij, net als veel anderen het park weer uit op weg naar de slaapplek in Pinnacle.
Het was dat wij nog even naar de naam van het motel hadden gekeken, anders waren wij er echt aan voorbij gereden. Stanton Creek Park. Het bestaat uit 8 kleine huisjes, een barretje/restaurant en wat kampeerplekken. De jongen die ons hielp had een mooi t-shirt aan met Pokemon en op zijn hoofd een pet van Pokemon incl.oren. Tja... andere wereld :) Maar we waren blij verrast door onze leuke cabine. Klein, maar met 2 bedden en een wasruimte (wastafel met een kom waar je water in kan doen om je te wassen). We hebben gemeenschappelijke douche en wc. Dus wij voelden ons heerlijk relaxed op de camping. Alleen dan luxe met een lekker bed.
Aangezien er verder geen eetgelegenheden waren, hebben wij in de bar lekker gegeten en daarna lekker buiten een boekje gelezen. Rond 21:30 koelt het hier zo enorm af, dat wij maar naar binnen zijn gegaan en op onze super zachte en warme bedden zijn gaan liggen lezen.
Morgen gaan we richting Great Falls als tussenstop richting de Yellowstones.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
