Dag 4: Saint Marie among the Hurons & Georgian Bay

We hebben weer heerlijk geslapen en zijn rond 8:00 uur opgestaan. Lekker relaxed ontbeten en toen klaar gemaakt voor Saint Marie among the Hurons en de route langs Georgian Bay.
De weg er naar toe was redelijk rustig en konden genieten van het landschap van dit mooie stuk van Canada. Het is heel anders dan de westkant. Hier zijn meer heuvels en een glooiend landschap. Veel landbouw en veehouderijen. Terwijl aan de andere kant het gaat van heel ruig, naar bijna vlak en toendra en veel bos.
Vanaf Barie zijn wij richting Midland gegaan en zijn even gestopt bij Victaria Beach. Misschien had het te maken dat het wat bewolkt was en er een aardige wind stond, maar de haven vonden we nu niet echt knus aandoen.
Dus snel weer in de auto richting Saint Marie among the Hurons.
Dit is een openluchtmuseum wat het verhaal verteld van de Jezuïeten , die een indianenstam proberen te bekeren.
Dit hele dorp / nederzetting is opnieuw neergezet zoals het in 16e eeuw moet hebben bestaan.
Het is een leuk museum, interactief en met een boeiend verhaal. Wij waren er tegen 10 uur en hebben hier tot een uur of 12 rondgekeken. Toen wij binnenkwamen werden we verwelkomd door jezuïeten en was het vuur net aangestoken. In het dorp hing een grote rookwolk en brandlucht van alle vuurtjes die waren opgestookt. Er was ook een demonstratie hoe men vroeger met kajakken vanaf de rivier in het dorp binnenkwamen, met sluizen zoals wij die maar al te goed kennen. Maar voor in Canada heel bijzonder zijn.
Toen wij weer in de auto zaten hadden wij het gevoel alsof wij in een palingstokerij hadden gestaan, zo'n rooklucht hing om ons heen.
Op de parkeerplaats zagen wij een hele grote basseliek boven op de berg staan, dus we dachten wij gaan ook daar even een kijkje nemen. Dus zogezegd zo gedaan....
We komen daar op de parkeerplaats en wij zeiden tegen elkaar " is hier best druk, dus zal wel een mooie kerk zijn". Wij hebben de auto geparkeerd en lopen naar de kerk en ja hoor hebben wij weer... T is zondag en de hele basseliek zit afgeladen met mensen!!! Zit wel 300 man in de kerk een dienst bij te wonen. Jammer, maar dan gaan we eerst wel verder kijken wat er nog meer is. Blijkt ook een park achter de kerk te zijn, met allemaal monumenten. Dus wij lopen daarheen, en komen in een openlucht kerkdienst, waar nog eens zo' n 500 man aanwezig is! Ze zitten allemaal op stoeltjes, kleden en eigen meegenomen campungstoelen naar de dienst te luisteren, waar 5 priesters voorstaan. Achter het altaar staan, wij denken, ouderlingen van de kerk, maar het kan ook de maffia zijn, die met een band om de rechter bovenarm de boel in de gaten staan te houden en na de dienst met de mandjes rond gaan voor de giften.
We hebben vol verwondering staan kijken wat daar allemaal gebeurde. We hebben echt vaker kerkdiensten meegemaakt, maar dit was wel heel bijzonder. Aan de achterkant van het veld was nog een groter veld, waar alle mensen hun auto's hadden geparkeerd en een totale picknick hadden uitgestald voor de familie. Tafels vol bij allemaal verschillende altaarstuk in het park.
Uiteindelijk hebben wij de basseliek niet kunnen bekijken, omdat de dienst nog volop bezig was en hebben wij onze route vervolgd langs de kust richting Wasaga Beach.
Wasaga Beach is het langste strand aan een zoet water meer, die eb en vloed heeft. Maar aangezien het weekend is, zitten alle mensen in hun weekend huizen, die aan de weg staan aan het strand. Er was geen parkeerplaats meer te krijgen. Eindelijk hadden wij er een gevonden, deed de parkeerautomaat het niet van de creditcards en hadden wij niet voldoende kleingeld. Om nu CAD 10 te gaan betalen voor 1 uurtje was ons ook wat te gortig. Dus wij hebben de toeristisch route verder gereden en onze ogen uitgekeken naar alle grote vakantiehuizen die daar staan complete villa's! Als je dan heel trots bent op je stukje grond met een kleine cabin er op, en dan naast je kijkt naar de buren met een villa met oprijlaan en grote veranda, tja.... Wel sneu.
Uiteindelijk hebben wij een nog snellere route, via Angus naar Alliston gevonden. En hebben wij nog snel kippenvleugels gehaald met aardappeltjes. We hadden voor iedereen meegenomen, dus hebben incl de pasta salade van Suzan een goede maaltijd met z'n allen.
Met Jurrian zijn we nog naar de Hills, een stuk ongerepte natuur op het land van de familie Broekhuizen, geweest en dit stukje bewondert. We zijn in de pick up het land doorgereden en uiteindelijk nog een stukje gelopen, totdat we werden aangevallen door de muggen. Wat een mooi stukje grond is dat. Wij snappen dat ze dit ongerept laten en hier wellicht in de toekomst een huis op willen bouwen, als het kan en mag, wat een uitzicht en rust.
Toen we net aan de koffie zaten, melde Carolien dat er een kalfje werd geboren en als wij het wilden bekijken snel in de stal moesten komen. Dus wij hupsakee de stal in en hebben daar een mooi wit kalf geboren zien worden, die door Maud werd gedoopt als Olaf (sneeuwpop van Frozen).
Morgen gaan wij verder richting het Algonquin Park en laten wij de boerderij en de familie Broekhuizen/ Zandbergen weer achter ons.